Η Δροσοπηγή και η γύρω περιοχή
Το γεωγραφικό μας στίγμα
Η Δροσοπηγή βρίσκεται στο βορειοανατολικό μέρος της Ηπείρου, στο νομό Ιωαννίνων, στα όρια Ηπείρου - Μακεδονίας και σε απόσταση μόλις 3χλμ. από την ΕΟ Ιωαννίνων-Κοζάνης, περιτριγυρισμένη από τις περήφανες βουνοκορφές της Πίνδου (όπως μπορείτε να τη δείτε και εικονικά να την … περπατήσετε με τη βοήθεια της καλής μας Google: www.drosopigi.org).
Αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Κόνιτσας και συνορεύει με τα χωριά: Ανατολικά με την Πλαγιά και το Επταχώρι της Μακεδονίας, Βόρεια με τη Φούρκα, Δυτικά με την Αγία Παρασκευή και Νότια με τη Λαγκάδα και το Κεφαλοχώρι (Λούψικο).
Σήμα κατατεθέν της Δροσοπηγής είναι το πέτρινο γεφύρι της στο Σαραντάπορο, ένα από τα λίγα γεφύρια της Ηπείρου, αν όχι των Βαλκανίων, που είναι θεμελιωμένο (1747 ή 1777 δείχνει ανάγλυφη επιγραφή σε εντοιχισμένη πλάκα) επάνω σε ριζιμιό βράχο, με τις δυο μεγάλες και μια μικρή στη μέση του καμάρες.
Το όνομα του πρωτομάστορα της κατασκευής του γεφυριού μας είναι άγνωστο, αλλά υπάρχουν πολλά στοιχεία, που δείχνουν ότι είναι και αυτό δημιούργημα Καντσιώτικων χεριών.
Για να φτάσει κανείς έως εδώ, μπορεί να χρησιμοποιήσει είτε το λεωφορείο της Γραμμής από Κόνιτσα, είτε το ιδιωτικό του αυτοκίνητο, αφού διανύσει μια απόσταση ασφαλτοστρωμένου δρόμου: από Κόνιτσα 45 χλμ., από: Ιωάννινα 100 χλμ., από Αθήνα 535 χλμ. και από Θεσσαλονίκη 250 χλμ.
Η τουριστική φυσιογνωμία του χωριού μας
Η Δροσοπηγή (Κάντσικο) είναι ένα πολύ όμορφο και χαριτωμένο χωριό που αναπαύεται στην αγκαλιά της δασωμένης πλαγιάς του υψώματος Κουρί. Με ανοιχτά τα παράθυρά του υποδέχεται το γελαστό ήλιο, την ανατολή που προβάλλει από τις κορυφογραμμές των βουνών της Μακεδονίας. Είναι ένα χωριό εξαιρετικά ευνοημένο από την ίδια τη φύση. Με το πράσινο των δέντρων σε όλες του τις αποχρώσεις να κυριαρχεί. Τα άφθονα τρεχούμενα νερά. Τις όμορφες Πετρόχτιστες εκκλησιές (Άγιος Αθανάσιος και Αγία Παρασκευή, που εκεί μέσα «του Θεού το μεγαλείο το αισθανόμαστε τρανό!»), τα γραφικά σοκάκια, τα πέτρινα σπίτια με τις πετροσκέπαστες στέγες ή τις κεραμοσκεπές, τον υπέρ-αιωνόβιο πλάτανο της πλατείας του, το πρωτοποριακό Πνευματικό του Κέντρο και το ανακαινισμένο παραδοσιακό του «Καφενείο, Το Ταμπούρι», είναι μερικά από τα αξιοθέατα που κάνουν το χωριό μας «ομορφότερο στη πλάση», αφού τα λόγια του Παπαδιαμάντη ταιριάζουν(;) και στο δικό μας τόπο: «…εκεί κατεβαίνει το ρεύμα, χείμαρρος, νάμα, δρόσος και ίαμα, από τα όρη του Θεού. Εκεί ευφροσύνη ορνέων, επαύλεις Σειρήνων, και καλάμη και χλόη· εκεί το όμμα απολαύει γωνίαν παραδείσου, και η ψυχή δροσίζεται ως σώφρων Άννα, κινούσα τα χείλη εις προσευχήν, χωρίς ν’ ακούεται η φωνή της, φωνή μυστηριωδώς ψιθυρίζουσα εις την καρδίαν: «Σύ εποίησας πάντα τα ωραία της γης, θέρος και έαρ, σύ έπλασας αυτά» (Α. Παπαδιαμάντη,«Τ’ αερικό στο δένδρο»). Ανάμεσα σ’ αυτά «Σύ εποίησας» και το χωριό μας, βέβηλα, θα πρόσθετα εγώ...
Ομορφιά να την απολαμβάνεις με όλες τις αισθήσεις σου ανοιχτές και μην τη χορταίνεις !
«Κάνουμε ταξίδια», έγραφε ο Πλίνιος ο Νεότερος, «και διασχίζουμε θάλασσες αναζητώντας αυτά που απαξιούμε να τα κοιτάξουμε όταν είναι μπροστά στα μάτια μας Κυνηγάμε το μακρινό και μένουμε αδιάφοροι σ’ αυτό που είναι δίπλα μας, ή αναβάλλουμε την επίσκεψη με τη σκέψη ότι μπορούμε να το δούμε όποτε θελήσουμε. Όποια και αν είναι η αιτία, υπάρχουν πάμπολλα πράγματα στην πόλη μας και στα περίχωρά της που ούτε καν τα έχουμε δει … ».
Πάμπολλα λοιπόν τα μέρη της χώρας μας — τα πολύ γνωστά και μεγάλα ή τα μικρά και άγνωστα — που, κι εσείς πιθανόν δεν είχατε την ευκαιρία να ιδείτε «με τα ίδια σας τα μάτια». Ανάμεσα σε αυτά τα άγνωστα μέρη του τόπου μας, είναι, ίσως, και το χωριό μας, η Δροσοπηγή (το πρώην Κάντσικο) της Κόνιτσας του Νομού Ιωαννίνων. Αυτό το … κενό των εμπειριών σας θέλουμε να καλύψουμε και ξανά σας προσκαλούμε να το επισκεφθείτε και σας βεβαιώνουμε πως δεν θα το μετανιώσετε.
Για να φτάσετε έως εδώ, όπως είπαμε και παραπάνω, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε είτε το λεωφορείο της Γραμμής, είτε το ιδιωτικό σας αυτοκίνητο.
Πάντως όποιον τρόπο και αν επιλέξετε και όποια διαδρομή και αν ακολουθήσετε η συνεχής εναλλαγή των τοπίων είτε της ποταμιάς από Κόνιτσα είτε των βουνοκορφών της Πίνδου από Κοζάνη - Καστοριά, η ομορφιά των διαδρομών και των τοπίων αυτών θα χαράξουν ανεξίτηλες εμπειρίες στην ψυχή σας. Γιατί, όπως πολύ σοφά έχει λεχθεί: «Το τοπίο πηγαίνει στην ιστορία κι από εκεί στον άνθρωπο της ιστορίας για να φτάσει στο σημερινό Έλληνα που μάχεται με τη ζωή, μεταμορφώνοντας τον ηθικό και υλικό του αγώνα σε παρήγορο τραγούδι ομορφιάς και ζωής».
